Duiken naar een zegelring geeft een gevoel van vertrouwen en rust

Duiken naar een zegelring geeft een gevoel van vertrouwen en rust.
Er komt een opdracht binnen in Acquoy een plaats waar ik nog nooit van had gehoord.
Het blijkt een hele mooie oude plaats.
Er is een erfstuk verloren, een zegelring in een water “de Linge”

Het is druk met aanvragen, duikers zijn schaars ivm vakantie, corona en drukte.
De ring gaat zeker opgepakt worden maar het duurt langer dan gehoopt.

Het duikteam is geregeld Stephan en Martin gaan een poging wagen.

De ring is van Dani, heeft deze geërfd  van zijn opa.
De zegelring is hem zeer dierbaar.
I.v.m Dani zijn werk kunnen we pas na 18:00 afspreken.
Een duik na de middag is lichamelijk voor mij een zware opgave omdat na een dag niets doen al een opgave is om in de avond iets te kunnen doen.
Onderweg twijfel ik of het me wel gaat lukken.
Wanneer we eindelijk aankomen in Acquoy verdwijnt mijn onrust en krijg ik energie van Dani.
Hij is zo gespannen heeft zoveel verdriet van het verlies van de ring dat de drang om hem te helpen adrenaline geeft waar ik de zee van kan overzwemmen.
Stephan en Dani sjouwen de zware spullen over een zeer lang wandelpad voor we er zijn.
We hadden foto’s van de ring en locatie ontvangen.

Door zijn schrik en verdriet was de plaats van verlies in zijn netvlies gebrand!

Dani kon goed aangeven waar hij met de boot had gelegen, en in welke lijn de ring volgens hem moest liggen.
Een kleine 15 meter uit de kant en vermoedelijk op 3 a 4 meter diepte.

Het verslag van Dani

Ik was met vrienden aan het varen.
Toen we stil lagen voor een stukje land wilde ik de net gegraveerde zegelring laten zien aan vrienden.
Ik trok hem van mijn vinger die wat glad was en…
Hierbij schoot hij van mijn vinger het water in.
Verdriet, ongeloof, boosheid alles schoot door mijn hoofd.
Hierop ben ik gaan zoeken naar eventuele duikers die hem zouden kunnen vinden.
Op internet zocht ik toen naar duikers en vond al vrij snel de site van gevonden-verloren.
Ik kwam in contact met mensen die mij vrij snel konden helpen, al hadden ze zelf eerder gewild!

Er was duidelijk al een plan van aanpak en de zoektocht ging van start.
Het duurde even en Martin kwam boven je denkt ja heeft hij hem maar nee.
Zwemmen naar beneden duiken links rechts in een halve maan/waaier patroon.
Hij zat op de goede lijn maar nog steeds niets.

De tijd tikt verder en ik begin mijn hoop te verliezen.

Martin is weer boven en blijft volhouden dat hij hem kan vinden en dat het moet lukken.
Ik hoor ze praten over de hoeveelheid lucht, verbruikt hij überhaupt wel iets?
bijna 2 uur duiken en 80 bar verbruikt.
De diepte blijkt dieper dan verwacht maar het is goed te doen.

Martin zwemt weer naar achter en zijn boei is wat afgedreven hij moet een stuk zwemmen je ziet dat dit moeite kost maar hij gaat door.
Hij legt de boei neer en gaat weer naar beneden niet veel later komt hij boven en zwemt bovenwater terug naar zelfde punt maar net iets verder.
De blik in zijn ogen is anders hij ligt half op zijn rug draait om en gaat naar beneden.
Stephan zegt dit zou zomaar eens nu kunnen gaan gebeuren.

Ik durf er niet meer op te hopen, maar dan ik word gek!

Na een kleine twee uur zoeken in het water vonden ze mijn ring terug.
Ik zou graag in woorden uitdrukken hoe blij ik ben maar heb er geen woorden voor!
En dat terwijl het nog niet eens helemaal binnen gekomen is.

Het gevoel als vrijwilligers

In het water had ik rust tijdens het duiken, dit kwam vooral door de fijne manier van communiceren met het veiligheidskoord.
Stephan gaf de rust en input die ik nodig had om veilig te kunnen duiken maar me ook veilig te voelen.
Het was een duik zonder zicht, het was een duik op een schitterend water.
Je wilt slagen en mensen gelukkig maken, vaak lukt het wel, soms lukt het niet.
Ik wist zeker dat ik hem zou vinden maar wanneer.
Drie kippenvel maar niet vinden, mensen die erbij zijn geweest weten wat ik bedoel met kippenvel.
Op het moment dat ik de boei ga halen ben ik moe en geef ik aan nog max 20 minuten.
Veiligheid is nr 1!
Ik plaats de boei terug ga naar beneden maar t voelde niet goed.
Ik ben boven zwem naar achteren en de emotie slaat in mijn strot en mijn linker arm vol kippenvel ik daal rustig af en kom op de grond.
Nog voor ik de detector aanzet voel ik mijn hart bonzen in mijn keel.
De geweldige testmachine van Kooistra aan en hij trilt direct ik denk nog even dat ik m moet resetten maar ga met mijn hand onder de kleine schotel.
Ik word echt helemaal gek de zegelring schiet om mijn vinger.

De emotie, de blijdschap, trots, tevreden, voldaan maar vooral rust voor Dani.
Ik kom boven en zie hem bijna omvallen, de handen voor zijn gezicht.
Stephan staat ook te glunderen, die gek staat 2 uur lang met een touw in zijn handen mij als vis uit te laten.
Wellicht nog zwaarder en frustrerender dan de duik zelf.
Als team gevonden!

Ik geef de ring en hoor het hele verhaal en heb moeite om zelf niet een traantje te laten gaan.

Hij belt met zijn moeder die het niet kan geloven of bevatten.
De hele familie leeft mee want al snel stromen de appjes binnen, maar de mooiste app kreeg ik persoonlijk later op de avond.
Toen kon ik mijn emoties niet meer binnen houden en liepen de tranen over mijn wangen.

Een paar kleine woorden van de Oma van Dani

Lieve mensen die ik niet ken,
maar die mij vandaag enorm blij gemaakt hebben
Wat een wonder dat de ring van mijn man, van Dani zijn opa door jullie gevonden is.
DANK JULLIE WEL!!!!
De oma van Dani van Zandwijk.
Heleen van Eck.

Het zijn woorden die de waardering geven waar wij kracht uit putten.
De woorden waardoor wij gaan waar we voor staan!

Ik hoop dat we nog vele mensen kunnen helpen.
Helpt u ons door onze berichten te delen?

Help ons mee en deel onze berichten!
Volg ons op Youtube, Instagram en Facebook

“onze passie uw geluk”