geplaatst opaugustus 7, 2020 Posted By: Martin van Hees Categories: dierbare ring

Een noodkreet op Facebook.

Wat een mooie zonnige dag aan zee zou worden na een pittig jaar en een operatie werd gelijk na de eerste duik met mijn zoontje van bijna 4 een dag met een zwart randje.
Er kwamen golven aan en ik greep hem vast, ving hem op door de golven.
Ik voelde aan mijn rechterhand mijn kostbaarste bezit (de ring die ik heb laten maken het goud van mijn overleden moeder) van mijn vinger afglijden de zee in.
Ik dacht neee, neeee, neeee, Na een oproep te hebben gegaan via een pagina van Katwijk werd ik naar Gevonden-verloren verwezen.
Op het strand heb ik de stichting gelijk gebeld.
“Het komt goed, wij gaan die ring voor je vinden”!
Ik was sceptisch en de rest van mijn familie ook. Maaarrrrrrrrr ik werd gebeld, nu net, dus om 0:00 uur. “We hebben je ring gevonden”!!
Kippenvel! En tranen biggelen over mijn wangen! Ik kan het nog niet geloven. Ik hoop dat ik hem van het weekend weer bij me mag dragen! Duizendmaal dank! Helden van de dag! Noooooooooooiitt meer kostbare dingen om houden aan de zee!!

Het verslag van vrijwilliger Martijn

Wie gaat er mee zoeken naar een emotionele ring op Katwijk!

Zo klonk de oproep in de opdrachtenapp!
Hij was met laagwater op enkeldiepte verloren, nadat ze haar omgevallen zoontje uit een aanstormende golf moest redden!

Op het moment dat ze weer recht stonden bleek de ring in alle commotie de zee in te zijn verdwenen!
De ring is vervaardigd van het goud van haar overleden moeder met een erende tekst erin!
Wat nu!!

Dit bericht kwam bij ons binnen en er waren al snel meerdere zoekers die wilden helpen? Maar twijfel van mijn kant. Laag water is om 1:30 uur.
Katwijk is voor mij 45 minuten rijden en m’n wekker gaat straks om 5:45 uur. ?

Maar daar kwam het verlossende berichtje van Marc m’n zoekmaat. Ga je mee naar die ring zoeken?
Zo stonden we, nadat we eerst nog een andere klus hadden gedaan, in het donker voor die gigantische zee?.

Waar gaan we beginnen. We doen 200 x 200 meter zee.

Met z’n allen dachten we waar moeten we beginnen!
Eerst maar naar de zandbank lopen zeker 90 meter de zee in.
Het was na de zandbank gebeurd.
Vrijwilliger Arjan uit Katwijk is bekend met de stranden hier en had goede ideeën over de aanpak.
Maar het duurde toch nog 1,5 uur voor het laagwater zou zijn.
Zelf maar een beetje ingeschat hoeveel water er nog moest wegstromen door eb en op kniehoogte gaan zoeken!

Met 4 man trotseerde we de eerste diepe mui, en de zandbank was bereikt.
Na een 20 minuten had ik een heldere piep en was ik met mijn kleine waadschep aan het ploeteren het voorwerp bovenwater te krijgen!

Martin erbij geroepen en die schepte hem eruit JAAAAA!!!!
T IS HEM!!!!!! De verloren ring gemaakt van moeders goud is er weer, Ongeloof alom?
Hoe dan???
Gewoon geloven in wat je doet denk ik☺️

Teamwork, één voor allen allen voor één

Martijn pakt zijn telefoon, een klein kwartiertje ervoor had ze ons een bericht verstuurd om ons succes te wensen.
Hij stuurt een bericht, ben je nog wakker?
“Uh ja hoezo?”

Martin geeft de telefoon in mijn handen en hij gaat al over.
Op het strand de eigenaresse gebeld om haar te verlossen van het rotgevoel dat haar ring in zee lag!
Heerlijk om iemand te kunnen helpen ook al was het wat aan de late kant op een doordeweekse dag!

Hoe we hem zo snel in zo een stuk water hebben kunnen vinden blijft een raadsel. Of eigenlijk ook niet.
We krijgen vaak het gevoel dat iets of iemand ons de juiste kant op stuurt.