Nog geen reacties

Niet zomaar een ring, Laurens en Bauk doen hun verhaal.

Niet zomaar een ring, Laurens en Bauk doen hun verhaal.

Niet zomaar een ring, Laurens en Bauk doen hun verhaal.
Toen mijn oma, met wie ik heel hecht was, overleed op 12/12/12 kreeg ik haar familiering, die zij altijd droeg.
En sindsdien ik hem draag, helemaal nu ik zwanger ben, voelt het daardoor alsof ze toch bij mij is.
Nu ben ik deze week uitgerekend van mijn 2de kindje en veel afgevallen.
Op Valentijnsdag nam mijn vriend mij mee als verrassing naar Park Frankendael in Amsterdam voor een baby fotoshoot.

Ineens besef je mijn ring is weg.

Door de kou en het afvallen is de ring waarschijnlijk toch van mijn vinger gevallen.
Ik kwam hier pas in de auto terug achter.
Gelukkig konden we op de foto’s terug traceren waar ik de ring nog om had en waar de ring weg was.
In de sneeuw konden wij de ring niet meer terugvinden.
Met tante, oom, nichtje hebben we uren met harken gezocht op de juiste plek, maar helaas niets.
Via Google kwamen we bij stichting gevonden-verloren.
Na een kort contact werden wij in contact gebracht met Martijn, die binnen een half uur bij ons was.
Met zijn metaaldetector ging hij over het stuk waar we de ring verloren waren en vond de ring binnen 1 minuut.
Euforisch!

Zo blij dat ik mijn dierbare ring teruggevonden heb.
Ik denk dat ik mijn hele leven er een naar gevoel aan over had gehouden als hij niet was teruggevonden.
Martijn was vriendelijk, relaxed, nam ons heel serieus en kon zich echt goed verplaatsen in ons.
Super fijn om te weten dat als je iets dierbaars kwijt bent je bij hun (gevonden-verloren) terecht kan.
Dank je wel Martijn!
Dank je wel stichting gevonden-verloren!
De ring ligt nu weer in een doosje opgeborgen.
Oma is in gedachte bij me.

Ook vrijwilliger Martijn schrijft zijn verhaal

Valentijn met een mooi eind

Mijn telefoon gaat met aan de andere kant van de lijn Richard, die mij vraagt of ik wat te doen heb!
Nu was het een dagje met de familie maar voor een noodgeval kan ik wel even helpen.?
Het ging om een erfstuk dat in de sneeuw was verloren, de locatie is redelijk tot goed bekend.
Geef de gegevens maar door dan ga ik ze even contacten.
Na een kort gesprekje met Laurens kreeg ik al het gevoel dat het hier echt om een dierbaar stuk ging.

Gelijk in de auto gestapt en naar Park Frankendael te Amsterdam gereden alwaar Laurens, Bauk en de familie met de nodige omstanders al op me stonden te wachten!
Ze hadden zelf ook niet stil gezeten en waren de plek al aan het afspeuren met harkjes en een kindermetaaldetector!
Na enige uitleg hoe het gebeurd was mijn Minelab ctx3030 zo ingesteld dat hij de ring goed onderscheid van al de troep die er ook in een park begraven licht.
De eerste zwaai krijg ik al een supersignaal, waardoor ik aan ga!!!
(Dat is m al!!! Denk ik bij me zelf).
Ik schuif met mijn voet door de sneeuw en zie het goud glinsteren in de zon.?

En daar zijn de verbaasde gezichten van familie en omstanders, echt super!!
Ik vertel er wel bij dat het niet altijd in een minuut lukt!
Ik ben zeker geholpen door de vele foto’s die genomen zijn waardoor het zoekgebied een stuk verkleind was.?

Super leuk om op Valentijnsdag een mooie herinnering te geven, door ze weer te herenigen met hun dierbaar erfstuk.

Op Valentijn een extra positieve herinnering altijd mooi.

Op weg naar een nieuw avontuur.

Prachtige, emotionele opdrachten uitvoeren met onze mooie stichting.

Hier doen wij het als stichting voor!!

Help ons mee en deel onze berichten!
Via deze link heeft u alle sociale mediakanalen in 1 x bij de hand:

Volg ons op YoutubeInstagram en Facebook

stichting gevonden-verloren

“Onze passie, uw geluk”