geplaatst opaugustus 13, 2017 Posted By: Martin van Hees Categories: dierbare ring, trouwring

Een dubbel op strand Scheveningen met Constant & Ed

Een dubbel op strand Scheveningen met Constant & Ed
Om 21:42 ontvangen we een sms,

” Hoi Martin, mijn vrouw is twee ringen verloren op het strand van Scheveningen.
Kun je helpen denk je?”

Ik stuur direct een alert in de groep en nog geen seconde later staat er” Ja kom maar” 🙂
Ed heeft nog zin en tijd om te gaan, gevolgd een seconde later door Constant “ja kom maar”

Yes denk ik dat is gegarandeerd succes Contant en Ed dat moet goed komen.
Ik bel direct naar de man wiens vrouw de ringen is verloren (Paul).

Vanavond?

Goede avond u heeft een sms gestuurd, waar zijn ze ongeveer verloren, dan kunnen we gaan zoeken.
Paul antwoord ” vanavond nog? er is een vuurwerk evenement en het is donker”
Beter zo spoedig mogelijk zoeken op een strand zoals Scheveningen anders kans dat ze weg zijn.
Ik heb aangegeven dat een van de twee zoekers contact met hem op zou nemen.

De scooter staat klaar wachtend op locatie.
De rest van het verhaal komt uit naam van de zoekers en Paul.
Maar ringen 169 & 170 komen boven op Scheveningen op 12 augustus.

Het verhaal van Paul & Daniella

Mijn hart mistte een slag toen mijn vrouw zei: ”Waar zijn mijn ringen? Ik ben ze kwijt”.
We hadden zo’n relaxte dag gehad, even een weekend zonder verplichtingen.
Mijn vrouw had bedacht dat we wel even naar Scheveningen konden gaan met onze twee zoons.
Heerlijk hadden ze op het strand gespeeld, het was een fantastische dag.

Totdat we over het strand terug naar de boulevard liepen en mijn vrouw merkte dat ze haar ringen kwijt was.
Het ging om haar trouwring en verlovingsring.
Van alle dingen die je kunt verliezen… Je kunt alles vervangen, maar de emotionele waarde van deze ringen is natuurlijk enorm.

Mijn vrouw was afgevallen na de zwangerschap en alles er omheen, waardoor de ringen iets te groot waren geworden.

Terug naar de plek waar we hadden gezeten, het zand wat omgewoeld, maar geen ringen.
We zijn toen maar naar huis gegaan.
Misschien lagen ze toch nog thuis?
Thuisgekomen waar ze niet daar en mijn vrouw voelde gewoon dat zij ze op het strand moest zijn verloren.

Ik ben maar meteen weer teruggegaan met een paar scheppen om verder te gaan zoeken.
Het was de avond van het vuurwerkfestival en parkeren was een ramp.
In de auto een vriend van mij gesproken die vertelde dat hij op RTL een stuk had gezien van iemand (Martin) die mensen helpt om verloren spullen te vinden.
Leuk om achter de hand te hebben, maar ik had toch meer fiducie in een goed zoektocht.

Twee en een half uur heb ik gezocht op het strand, met hulp van mijn zus en zwager en een aantal omstanders die in afwachting van het vuurwerk aanboden om te helpen zoeken, Niets gevonden. Toen werd het donker en moesten we de zoektocht staken.
In een eettentje op de boulevard toch maar eens gezocht op internet.
Via gevonden-verloren.nl een 06-nummer gevonden. Omdat je niet weet wat je anders moet meteen maar even een sms gestuurd.

Wat er toen gebeurde is onbeschrijfelijk

Binnen 10 minuten werd ik gebeld door Martin.
Hij zei dat hij mij graag wilden helpen en mensen in de buurt had die zouden kunnen gaan zoeken.
“Zou dat misschien morgen al kunnen”, vroeg ik hoopvol. “Nou..” , zei Martin, “beter is om vanavond al te gaan.
Op Scheveningen lopen iedere nacht misschien veel mensen met een metaaldetectoren en niet iedereen gaat hetzelfde met de vondsten om”.
“Ik ga even voor je kijken wat er mogelijk is”.

Na 15 minuten werd ik nogmaals gebeld, dit keer door Ed.
“Ik was toch al van plan om samen met Constant vanavond naar Scheveningen te gaan, ik kan er rond 23:00 uur zijn”.
Ik wist werkelijk niet wat mij overkwam.
Ik had het vinden van die ringen al bijna opgegeven en opeens kwam er diezelfde avond nog een zoekactie op gang.

Snel ben ik mijn auto gaan verplaatsen, ik dacht: “dit kan een lange nacht worden”.
Intussen waren Ed en Constant op het strand gearriveerd.
Met mijn redelijk vage aanwijzing waar het ongeveer was zouden ze alvast gaan zoeken totdat ik er weer was.

Ik was nog onderweg van mijn auto naar het strand toen Ed mij belde. “Neem de champagne maar mee, ik denk dat we ze hebben”.
Ongelofelijk, binnen 10 minuten had Constant de ringen gevonden, wat 4 of 5 mensen in twee en een half uur niet was gelukt.

De opluchting dat de ringen weer terug zijn is met geen pen te beschrijven.
Ed en Constant zijn ware helden. Natuurlijk kun je het relativeren, het is maar een stukje metaal.
Maar het gevoel en de emotie je voelt bij het terugzien van de verloren gewaande ringen blijft mijn leven lang bij mij.

Mijn vrouw en ik willen Martin, Ed en Constant via deze weg dan nogmaals ontzettend bedanken!

Paul