Ring Boven water in Bovenkarspel
Ring boven water in Bovenkarspel
Vrijdag ontvingen we de volgende E-mail van Kim:
Beste meneer/mevrouw,
Afgelopen woensdagavond ben ik mijn trouwring verloren tijdens het instappen in onze boot.
Hij moet ergens bij de boot in het (ondiepe) water liggen of tussen het gras op de kant.
Mijn man en ik hebben nog een hele tijd geprobeerd hem te vinden, dit is helaas niet gelukt.
Zouden jullie ons kunnen helpen met het vinden van mijn trouwring? Ik hoor heel graag van jullie!
Direct gebeld en alles besproken.
Gelukkig even niet duiken want lichamelijk was dit niet gelukt, iets te veel gedaan.
In de groep was er op dat moment niemand dichtbij of in de gelegenheid om te helpen.
We zijn in de auto gestapt en een mooie rit lag in het geschiedt.
Dan rijd je op de GOUDseweg “ITS A SIGN!!”
We zijn er na dronken te zijn van de slinger wegen.
Eindelijk aangekomen een lange rit.
In de Auto zeg ik tegen Sander, ik moet denk ik in het hoekje wezen, waarom??
Na een toilet bezoek even omkleden en het water in.
Toch dieper dan verwacht, en nog een beetje nadenkend over waar hoe en wat.
Zelf hebben ze al gezocht met zeefjes, wat het zoeken natuurlijk lastiger maakt.
Een logische reactie maar niet echt handig voor ons 🙂
Ik ben aan het zoeken en uit het verhaal en de situatie ter plaatse kan de ring onmogelijk in de hoek liggen.
Na even te zoeken vraag ik of ze echt niet in die hoek zijn geweest, het antwoord was nee.
Ben ik eigenwijs, uh ja best wel
Ik ga naar de hoek en al mijn sensoren gaan af.
Sander staat me aan te kijken en herkent mijn houding en blik en ik zie een kleine glimlach op zijn mond.
Dan gaat mijn pinpointer gillen en trillen, ik voel en ja hoor.
Ik haal de ring omhoog en Kim begint te huilen van blijdschap.
Een mooiere reactie is er niet.