geplaatst opmei 19, 2021 Posted By: Martin van Hees Categories: trouwring

Wat wil je niet vinden met je metaaldetector als je zoekt naar een trouwring…

Wat wil je niet vinden met je metaaldetector als je zoekt naar een trouwring…
Tijdens het Hemelvaartweekend kreeg ik bericht van een van onze vrijwilligers bij gevonden-verloren:
Mieke en Maindert, de ouders van een kennis, hebben een trouwring verloren in het water in Zwolle, waar ik woon.
Tijdens het uitwisselen van berichten met hem kwam ook de opdracht binnen via onze coördinatoren.
Het stel dat de ring verloor is nog maar één nacht in Zwolle.
Ze hebben een mooie boot en vanaf Urk hebben ze het Hemelvaartweekend in Zwolle doorgebracht.
Tijd was van essentieel belang.
Ik belde ze meteen en 15 minuten later zitten we samen met mijn vrouw op hun boot, met wijn en kaas, om te bespreken wat er was gebeurd en plannen maken voor de volgende dag.
De ochtend erna samen met André waren we weer bij de boot met alle benodigde spullen.

De locatie is heel nauwkeurig bekend maar dit zegt niet alles!

De locatie was heel nauwkeurig.
Maindert had zijn trouwring en een gouden kruis aan een ketting om zijn nek.
Toen hij voorover boog bij de boot, de ketting bleef haken en knapte.
Hij zag de voorwerpen recht naar de bodem van de haven zakken.
Het komt niet altijd voor dat we een heel nauwkeurig locatie hebben en als dat zo is, dat helpt ons enorm.
Zichtbaarheid, stroming en bodemomstandigheden zijn altijd een vraagteken maar ik had hier een goed gevoel bij ….. totdat ik de bodem bereikte.

Duiken naar de trouwring met mijn metaaldetector, maar vond zoveel meer wat ik niet wilde vinden.

Vol goede moed werd de duik gestart totdat…. de bodem was zo bezaaid met ijzer dat de gemiddelde ijzerhandel jaloers zou zijn.

Dit was bezaaid met duizenden, letterlijk duizenden, metalen voorwerpen van enkele millimeters tot 3 cm groot, Wat wil je niet vinden met je metaaldetector,

Iemand had, gewild of ongewild , uitgerekend daar ballast gedumpt.
Als u een metalen voorwerp probeert te vinden met een metaaldetector, is er geen groter obstakel.
Dit was de spreekwoordelijke speld in een hooiberg.

Objecten zullen zichzelf echter niet vinden, dus ‘ontmoediging’ heeft snel ruimte gemaakt voor ‘motivatie’.
Eén voor één heb ik al deze metalen voorwerpen opzij geschoven.
Regelmatig vulde ik een emmer vol die ik dan aan André gaf die de inhoud nauwgezet scande. Samen met Mieke en Maindert op zoek naar de ring en het kruis.

Geduld wordt beloond met liefde en geluk, de trouwring die ik wel wilde vinden.

Met ongelooflijke opluchting, na heel wat werk, zag ik eindelijk goud uit de modder in mijn hand glimmen.
De ring is gevonden! Yes!!!
Dit was ook het belangrijkste item voor Maindert.
Hij had het al 37 jaar bij zich en begrijpelijk wilde hem graag terug.
Onze klus was echter niet af, dus ik ging gewoon door met de geweldige hulp van André.
André had ook een paar zware regenbuien doorstaan terwijl ik, bezig op de bodem van de haven, hier niets van had gemerkt.
We gingen door tot mijn duikfles helemaal leeg was.
Het gouden kruis bleef helaas op de bodem, maar de ring was wel terug. We waren allemaal blij dat het harde werk zijn vruchten had afgeworpen.
Snel omgekleed, thee gedronken, gezellig gekletst op de boot en Mieke en Maindert konden weer koers zetten naar Urk met de trouwring weer in hun bezit.
Op naar het volgende avontuur!